تبليغات

محل قرار گیری کد های بنر

تویی آدم ..... منم حوا .....

نويسنده : افسون

توی آسمون آبی ، چند تا ابر تیکه پاره نم نمک با غرش و رعد ، روی خونمون میباره شیشه ها خیس شدن از اشک ، قطره قطره دونه دونه میشن آخر قلب دریا ، یا که یک سیل روونه مینشینم با نگاهی ، که پر از حرف نگفتست می شکنه بغض درونم ، با صدایی که نهفتست چشم خیرم رو به آتیش ، حرفهایی داره به دلدار شعله میسوزونه دل رو ، شده ام زنجیر گفتار کاغذی دارم که در اون ، درد دلهای جنونه با مدادی که دمادم ، مینویسه و تمومه مینویسم از غریبی ، خاطرات بی تو بودن روی گلبرگ نگاهت ، که پر از خواهش و موندن اون تویی از جنس آدم ، این منم از جنس حوا اون تویی که عاشقی و این منم یکه و تنها بین دستای من و تو ، فاصله پر کرده خاموش شاید این دلدادگی ها ، شده تکراری و مخدوش تو میری از خاطراتم ، بی دلیل و بی بهونه پی یک عشق خیالی ، تو یه راه بی نشونه تو همون موج سپیدی ، که روی دریای افکار میشینه با ناز و عشوه ، توی گلخونه ی اشعار    من همون گلچین عشقم ، پشت این حصار چوبی که دل اطلسی هارو ، میبره با خوش زبونی تو همون شبنم صبحی ، که روی گونه ی یک یاس می چکی و دل می بازی ، به نگاه گل احساس  من همون پاییز سردم ، که با برگای درختا مینوازم یک ملودی ، واسه خوشبختی فردا تو همون آتیش عشقی ، که با چشمای خمارت میسوزونی تن خورشید ، این شده همیشه کارت من همون لیلی خستم ، که به عشق توی فرهاد میذارم سر به بیابون ، میگذرم از مرز مرداد تو همون آغوش گرمی ، که پناهی واسه این دل میشم آروم بین دستات ، جون میگیرم از همین گِل من همون شاعر شبهام ، که با چند تایی ترانه میکنم کاغذ دل رو ، خط خطی و پاره پاره                                                                    شعر از : افسون

لينک ثابت |دو شنبه 23 مرداد 1391برچسب:, | موضوع: <-PostCategory-> |

ماه عشق ... ماه آسمان .....

نويسنده : افسون

من شاعری آواره در شبهایِ دلگیرم                                        (تا چشمهایت روزه میگیرند میمیرم )    شاید به پاسِ عشق بازیهایِ شامِ تو                                       تا سرخیِ صبحِ سحر ، با خواب درگیرم    ای ناجی و آرامشم ، ای راحت جانم                                              هر لحظه از عشقِ تو من ، در حال تکبیرم    تا دستهایم را به سویت میفرستم باز                                              گویی که در گردابِ این امواج زنجیرم    وقتی نشینم بر سر سجاده ات با سوز                                               با اشکِ چشمانِ دلم ، بگذر ز تقصیرم    تا دعوتی از سوی تو ، آید به سویم باز                                                      از سفرۀ الوانِ تو افطار میگیرم    اینک سراپا مست و شیدای هوای تو                                                  با بی قراریهای دل همواره درگیرم    ای حبِ عشقت بی نهایت در دلم ، یا رب                                                من با وجودِ ماهِ قرآنِ تو ، تسخیرم     در این فراسویِ زمانِ اندکِ تکرار                                              از شوقِ شبهایِ دعایت ، رو به تغییرم     آیینه ای بنشسته اینک ، روبرویم باز                                                شاید بتابد نور عشق تو ، به تصویرم     من با خیال عشق تو ، یا رب چُنین هستم                                       افسانه ای خاموش در دریایِ تقدیرم                                                                                                                                               شعر از : افسون

لينک ثابت |پنج شنبه 12 مرداد 1391برچسب:, | موضوع: <-PostCategory-> |

پرچین احساس .....

نويسنده : افسون

در فراغ عشقِ تو ، این دل غمِ بسیار دارد زیر بارانهای احساس ، غمت غمخوار دارد    میشوم گم گشته ی تو ، تا ز خود بیرون بیایی مست چشمان سیاهت ، کز حیا دیوار دارد    پیچش زلف کمندت ، در دلم شوری به پا کرد موج آن در دست باد است ، چرخشش اسرار دارد    گل شکفته در نگاهت ، تو گلستان وجودی محو اندام تو هستم ، چون گل بیخار دارد    عاشقان همچون کویرم ، در میان کوی هستی خاک گشتم در وجودش ، شامۀ هوشیار دارد    شد دلم رسوای عشقش ، در پس پرچین احساس از نگاهم زود فهمید ، که ، سبک رفتار دارد    آمد و بنشست در دل ، با کلام خوش ، چو مستان خامُشّم پیش بیانش ، چون شکر گفتار دارد    خاطراتم با وجودش ، گشته مالا مال بودن بس که در تفسیر عشقش ، باز صد طومار دارد    خانۀ دل گشته ویران ، در پس این تاب و تبها میکند دل را خرابت ، زلزله آوار دارد    مثل یک رویای شیرین ، میکشد از پنجره پر سوی دل آید دوباره گوید این ، انکار دارد    میشتابم سوی باران ، تا سراپا خیس عشقم کاش گوید با زبانش ، کی غم دلدار دارد ؟    پاسخی از دل بگویم ، من که محو روی یارم خواهم آن دل را که در تو ، قیمتی بازار دارد                                                                                       شعر از : افسون

لينک ثابت |پنج شنبه 12 مرداد 1391برچسب:, | موضوع: <-PostCategory-> |

عشق .....

نويسنده : افسون

سوزشی در عشق است ، که زند آتش بر روح و روان    حاصلش قلب من و تو ، پی قلب دگران       جوششش خون درون ، در رگ و پی هست نهان    چشمه سار گل سرخ ، محو ابروی کمان       میزند چنگ به خال لب و زلف عاشقان    قیمتش در دل یار ، سوز آهیست گران       قامتش همچون سرو ، پاکیش جوی روان    دل پیر از رخ او ، شده رعنا و جوان       مثل آرامش آب چشمه ای در جریان    همچو آهویی مست ، در پی لاله دوان       ساکن کلبه ی عشق ، خانه اش امن و امان    مرغ عشاق جهان ، در فراسوی زمان       در جفای غم یار ، باد سرد است و وزان    تب و آشوب و غم است ، جان فدا ، دل نگران       از دلت برده خزان ، میدهد شور و توان    خانه روشن کند از، ظلمت و آه و فغان                                                          شعر از : افسون

لينک ثابت |پنج شنبه 12 مرداد 1391برچسب:, | موضوع: <-PostCategory-> |